
's Avonds hadden we het geluk nog een keer op sleeptouw genomen te worden door onze oude nieuwe vriend Euan, een avond die begon met Siciliaanse wijn in een Italiaans restaurant met roodgeruite tafelkleedjes, vervolgd werd met sake in een helverlichte bar waar ik de raarste zeebeesten ooit te eten kreeg, en eindigde in een Britse pub The Mermaid waar we Engels bier dronken met 4 Koreaanse bankiers die vertelden dat ze dol zijn op westerse vrouwen omdat die zo'n speciale 'atmosphere' hebben. Hm.
Het was een waardig afscheid van een bijzondere stad, waar we na er 1 week en nog een keer 1 dag te zijn geweest, maar een miniscuul stukje van hebben beleefd, en waar ik terug wil komen... ooit.





Nu nemen we zo de trein naar Narita, waar we dan nog een rustig middagje hebben, en vroeg naar bed moeten om morgenochtend op het vliegtuig te stappen voor wat een lange, lange reis zal worden.
Of er in Narita wifi is om nog over Dag 47 te berichten weet ik niet, Dag 48 brengen we dus in de lucht door met het vliegtuigeten van British Airways, en Dag 49... dat is dan misschien toch die dag die ik 4 weken geleden boven de Pacifische Oceaan ben kwijtgeraakt? Geen zorgen, vroeger of later komen er nog wat evaluerende afsluitende posts... om het afkicken van de reis voor mij, en misschien ook voor de lezers? wat makkelijker te maken.
No comments:
Post a Comment