Friday, June 3, 2011
Tenslotte
Wat ik mis:
Echt lekker brood
Pasta met tomatensaus
Het liefste hondje
Tijd in mijn keuken doorbrengen met muziek op de achtergrond en in een pan (tomatensaus?) roeren
Hoge hakken
Dat iedereen me verstaat, en dat ik alle menukaarten kan lezen
Meer kleren om uit te kiezen dan de inhoud van die ene koffer
Het gewone leven, ja heus
Mijn eigen bed en mijn eigen badkamer
Wat ik zal missen:
De Amerikaanse pioniersgeest die ervoor zorgt dat je in dat geweldige land de beste versies van elk soort eten kunt krijgen: van de beste hotdogs tot fantastische tapas
De sfeer van New Orleans: de muziek, het eten, het levensgevoel
De vrijheid van elke dag beslissen: waar ga ik heen? Wat ga ik doen? De ongelooflijke luxe om geen andere verantwoordelijkheden te hebben
Zeven weken lang niet de badkamer te hoeven schoonmaken...
Omdat Japan nu zo vers en actueel is zal ik daar het meeste van missen.. en ook omdat dit zo'n onverwachte, nieuwe en prachtige wereld was om in terecht te komen.
Matcha!
Sake!
De Japanners. Ik zou willen dat ik ze beter begreep (en ik weet niet zeker of kennis van de Japanse taal daar significant veel verbetering in zou brengen) maar wat ik van ze heb meegemaakt, heeft diepe indruk op me gemaakt.
Je kunt lachen om de regeltjes en de overdreven ordelijkheid, en soms hebben we dat ook gedaan. Maar je kunt er niet omheen dat als je met zoveel mensen dicht op elkaar leeft, die ordelijkheid, en het respect voor elkaars bewegings- en levensruimte, het verschil maken tussen chaos en leefbaarheid. En daardoor kan zelfs miljoenenstad Tokyo merkwaardig rustig, veilig en comfortabel aanvoelen.
Als je dan ergens rond moet reizen waar je de mensen niet verstaat, dan is daarvoor geen beter land denkbaar dan Japan, waar de inwoners weliswaar onbegrijpelijk praten, maar het bijna als hun persoonlijke fout zien dat hun taal niet spreekt.
En schoon. Schoon, schoon, schoon. Zelfs een stad als Tokyo is overal spik en span. Ik ben al zover dat ik schrik als ik ergens een sigarettenpeuk zie liggen. Daar zal ik in Amsterdam wel snel weer vanaf zijn.
En inventief. Ik bedoel, dit is toch geniaal?
O, en hier is het 'wat ik mis/wat ik zal missen' lijstje van Dennis:
Fietsen
Tomaten
Vrienden
Piano spelen
Dat het vliegwiel stopt.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Wat ik ga missen: deze blog! Heb ervan genoten de afgelopen weken, bedankt!
ReplyDeleteWat een jaloersmakende reis was dit. Ik heb elke dag met plezier gelezen, en 49 dagen op vakantie zijn met eten in de hoofdrol, dat zou ik ook wel eens willen. Bedankt!
ReplyDelete