Dag 9: Weerzien, met cocktails

Meisje met zingende zaag



Anderhalf jaar geleden zagen we elkaar voor het laatst, in Asheville. Hoewel we duizenden kilometers bij elkaar vandaan wonen en we elkaar in totaal nog maar 4 keer ontmoet hebben, zaten we bij elkaar thuis aan tafel, hebben we in onze respectievelijke keukens voor elkaar gekookt, hebben we samen in vliegtuigen gezeten en de wereld bereisd van Santa Fe tot Amsterdam tot Estonia tot North Carolina.
En ineens zit je dan in een restaurant in New Orleans, en je praat alsof het gisteren was. I have magic in my life, zegt Nouf, en ik kan alleen maar beamen dat ontmoetingen als deze, de verbindingen die je maakt met mensen tegen de wetten van tijd en ruimte in, inderdaad magisch zijn.


Bloody Mary met gepekelde spercieboon


Pimm's Cup bij Napoleon House

Vandaag ben ik jarig, en dat zal wel de reden zijn dat ik een beetje weemoedig en sentimenteel ben. Ik hou erg veel van mijn verjaardag, maar waar ik eigenlijk van hou, op deze dag, is het voelen van de liefde en aandacht van de mensen die belangrijk voor me zijn. De stroom van sms'jes en mails met felicitaties zijn mooi, maar ik ben ver weg, en het is toch niet helemaal hetzelfde als een verjaardagszoen.

Het is geweldig om op reis te zijn. Maar vandaag, op dag 10, mis ik Amsterdam toch een heel klein beetje.