Vandaag zaten we de hele dag in de auto, om vast zo dicht mogelijk in de buurt van het vliegveld van Los Angeles te komen, waarvandaan we morgen naar het volgende continent vertrekken. Nooit leuk, zo'n hele dag op de snelweg. En het wordt er niet leuker op als Dennis halverwege de ochtend zegt 'kun je even in het mapje met reisformulieren kijken, in mijn rugzak, ik heb geloof ik al een hele tijd de Japan Railpass niet gezien'.
Inderdaad, foetsie. De treinpas waarmee we 3 weken onbeperkt door Japan kunnen reizen, en die je alleen BUITEN Japan kan kopen.
Het slechte nieuws is dat we misschien een hoop geld kwijt zijn, het goede nieuws is dat we morgen in LA nieuwe passen kunnen kopen zodat we tenminste niet in Japan het volle pond voor elk treinkaartje hoeven te betalen.
Maar tussen goed nieuws en slecht nieuws zat een dag vol mild gekibbel en vermoeide irritatie, ach ja het is net het gewone leven he zo'n reis?
Morgen in het vliegtuig, en dan vliegen we 12 uur, en dan komen we in Japan waar het een heleboel uren vroeger is, en ook een hele dag later, omdat we ergens boven de oceaan de datumgrens over gaan. Ik vind het erg gemeen dat we daardoor een hele dag verliezen. Volgens Dennis hebben we die dag al eerder op reis kado gekregen, en raak je dus nooit echt tijd kwijt.
Het zal wel, ik begrijp er niks van, ik weet alleen dat voor ons dit weekend de zondag niet bestaat, en dat er dus voorlopig ook niks te bloggen valt.
Ik zie jullie weer als ik in Tokyo zit, op mijn futon! Tot dan!
Posts
No comments:
Post a Comment