De dag begon onschuldig genoeg, met een wandeling door Tokyo in de regen.
Trouwens, die 2 dagen onafgebroken regen? Dat was dus een tyfoon. Maar goed dat we dat niet wisten (en hopelijk was de Japanse tyfoon niet op het Nederlandse nieuws om onze familie bezorgd te maken).
Lunch bij Tokyo Curry Lab. Weer zo'n restaurantje verstopt tussen een McDonalds en een hoop souvenirwinkels ergens op de 4e verdieping van een flatgebouw. Een ronde counter, iedereen z'n eigen televisieschermpje, en niets dan Japanse curry op het menu.
's Avonds hadden we en Afspraak! Voorwaar een grootse gebeurtenis als je al weken lang geen ander gezelschap dan elkaar hebt gehad, en je sociale leven bestaat uit handenenvoeten gesprekjes met Japanners.
Met Egulleters Helen, Kristin en Euan en de Japanse echtgenoten van Helen en Kristin brachten we de avond door in Andy's Shin Hinomoto, een izakaya (eetcafe) onder het spoor van een groot treinstation. Izakaya's zijn lawaaierg, rommelig, rokerig en informeel, en als je geluk hebt is het eten er erg goed. Andy (een Britse expat) koopt dagelijk verse vis op de grote Tsukiji markt, doet daar weinig ingewikkelds mee (de vis wordt rauw, gegrilld of gefrituurd geserveerd) en je drinkt er flinke hoeveelheden bier, sake en shochu bij.
Het was een mooie avond en het was ook heerlijk om een keer iemand anders te laten bestellen, in plaats van je met gefronste wenkbrauwen over een onleesbaar menu te hoeven buigen.
Op een gegeven moment had ik wel 4 drankjes voor m'n neus - sake, 2 soorten shochu, en bier. Tel daar bij op dat we na het eten nog met Euan een paar andere cafe's bezochten, met de taxi naar huis moesten omdat de treinen niet meer reden, en jullie begrijpen dat de volgende dag heel, heel voorzichtig begonnen werd.
Uni!
Een enorme verse 'snowcrab'. Geserveerd met niets anders dan een beetje azijn om het zoete zachte vlees in te dopen.
Rauwe octopus.
Zoals Dennis zei: je bent pas echt in een stad geweest als je er een keer dronken bent geworden....
Posts
Dennis heeft gelijk!
ReplyDelete