De volgende dag namen we een trein, nog een trein, nog een trein en nog een trein, een kabelbaan en tenslotte een bus om de nacht door te brengen in Koyasan.
Een dorp in de bergen, een handjevol huizen, een heleboel tempels. De Starbucks in Fukuoka laat me niet op Wikipedia, dus ik zou zeggen, wie geinteresseerd is in deze heilige en bijzondere plek, mag zelf even googelen. Voor ons was belangrijk dat we in een tempel zouden slapen, en het eten van deze boeddhistische stroming zouden eten: een veganistische keuken die gespecialiseerd is in tofu.
Koyasan ligt op een belangrijke pelgrimsroute.
Het meest indrukwekkend: het enorme, eeuwenoude kerkhof.
Onze kamer in de Ekoin tempel.
Om half 6 komt een monnik het diner serveren, om 8 uur komt hij je futon klaarleggen, de volgende ochtend om half 7 haalt hij je op voor het ochtendritueel in de tempel. Maar daarover morgen meer.
Het lekkerste hapje: zijdezachte sesamtofu.
Met de kippen op stok, want er is verder niks te doen in Koyasan!
Posts
No comments:
Post a Comment