Dag 34: Met de kogeltrein naar varkenssoep

Als je het niet zo leuk hebt gehad in een stad, kun je hem maar beter zo snel mogelijk verlaten. Met de supersonische Shinkansen, bijvoorbeeld.




Lunch: sushi in de trein, net als alle Japanners.



In Fukuoka voelen we ons heel wat meer op ons gemak. Het is moeilijk te begrijpen, soms, waarom je de ene stad zo anders ervaart dan de volgende. Het is van alles: de drukte in het station, hoe makkelijk of ingewikkeld het is om je hotel te vinden, het oogcontact of gebrek daaraan met mensen op straat.

In Fukuoka zitten we in een cafe en drinken een biertje en raken in gesprek met een gepensioneerde taalprofessor die geweldig goed engels spreekt, ooit in Nederland is geweest, en als voornaamste herinnering daaraan heeft dat hij een mooie Hollandse vrouw zag op het naaktstrand van Scheveningen.. in 1987. Maar hij kent ook obscure (voor mij dan) barok componisten en dirigenten, wat leuk is voor Dennis, en hij verwijst ons uiteindelijk naar een restaurant aan de overkant waar we volgens hem goeie tonkotsu ramen kunnen eten, een specialiteit van Fukuoka.




O, o, o wat was dat lekker. Een bouillon die eigenlijk die naam niet mag hebben, het is meer vloeibaar varken, zo rijk en vet en machtig. Noedels erin, iets kruidigs, een soort pikzwarte pittige olie, en nog een paar plakjes varkensvlees. Erbij de sappigste gyoza die ik ooit at. En dat alles bij elkaar voor een paar tientjes.





Heel erg tevreden rolden we ons hotelbed in. De volgende ochtend zei ik dat ik voorlopig geen varken zou eten, dat wel.